Vest met vlechtmotief

Wow, ik ben wel heel trots en blij dat ik mijn 10-kleurenvest eindelijk (bijna) af heb! Gexefnspireerd door de ongelovelijk kleurige ontwerper Kaffe Fasset ben ik 4 jaar geleden begonnen aan dit megaproject. Ik had toen op de handwerkbeurs in Zwolle een boek van Kaffe Fasset gekocht met inspirerende ontwerpen. Ik was destijds toe aan een nieuw uitdagend breiwerk, maar besloot niet iets uit het boek te halen, maar een uitdaging aan te gaan die me nog veel meer voldoening geeft: zelf weer wat ontwerpen. Ik had een vriendin eind januari 2005 een kleurige gevlochten mand gegeven en besloot deze na te breien (geheel volgens het Kaffe Fasset ‘principe’ van je inspiratie halen uit de dingen die je om je heen ziet). In Excel heb ik toen dit kleurige vlechtpatroon gemaakt, waarbij ik díe kleuren had gekozen waarvan ik genoeg restjes had en wat een vrolijk resultaat zou opleveren. Elk vakje is apart ingebreid, met mini bolletjes garen. Niet volgens het jacquardprincipe dat alles achterlangs loopt, want daarvoor zaten de verschillende kleuren te ver van elkaar af. Het was echt beroerd breien, maar het feit dat er iets onder je handen ontstaat dat aan je verwachtingspatroon voldoet, is echt super en maakt alles goed!

Ik ben begonnen met gewoon een stuk breien. Al breiend werd het beeld van hoe het eindresultaat zou worden, steeds helderder. Ik wilde er een van spijkerjackmodel van maken. Ik wist dat het niet breed genoeg zou worden, maar dat loste op met 2 effen zijstukjes, net zoals bij een spijkerjack. Ik had het mezelf nog wel moeilijk gemaakt met een splitje in het rugpand (net alsof er nog niet genoeg uitdaging in het breiwerk zat…). Dat was m.n. bij het breien van het boordje een lastige, maar nadat ik het een keer uitgehaald had, werd het wel zoals ik het wou hebben.

Het voorpand besloot ik anders te maken: 2 banen vlechtwerk, met aan weerszijden weer twee effen stukken in een andere kleur. Vervolgens breide ik mouwen in kleuren waar ik nog voldoende garen van had (rood en mint). Vastgenaaid aan de voor- en achterpanden. Mmm, het resultaat stond me niet aan. Dit werd toch echt té kleurig! Op deze manier zou ik het nooit dragen, omdat ik me er een clown in zou voelen. Vervolgens heb ik het hele breiwerk een poos laten liggen. Totdat ik eind vorig jaar eruit was: ik zou het gaan combineren met zwart!

Mijn moeder had nog voldoende resten zwart liggen en vervolgens heb ik in een redelijk tempo de mouwen en de 2 middenstukken van de voorpanden overnieuw gebreid. Ik had te weinig zwart om de zijkanten van de voorpanden ook zwart te maken, maar volgens Marco was dat ook beslist niet erg en moest ik me daar ook niet druk over maken: zoals het nu is, is het super!

Zoals ik bovenaan al schreef: het vest is bijna af! Ik heb namelijk helemaal geen zwart verwerkt in het vlechtbreisel. Dus ik ga op een paar blauwe banen zwart mazen (zoals je al kunt zien op de foto rechts), zodat het qua kleurgebruik nog meer op elkaar afgestemd wordt.

Tenslotte denk ik dat ik nog ga proberen er een kraag op te breien, zoals bij een spijkerjack ‘hoort’. Ik ga daar wel mee aan de gang, maar als het geen succes is, haal ik het weer uit. En verder… ga ik dit  vest zeker vaak dragen, want ik ben heel erg blij met het eindresultaat, het vest zit heerlijk en met dit kouwe weer is ie heel behaaglijk!